Spijt van de Scheiding

❤️ Scheiden en daarna Spijt?


Scheiden is rouwen. Dwars door het verdriet heen worstelen. Of jij nu de keuze hebt gemaakt of je partner, je ontkomt niet aan het rouwproces (hoe hard je er ook van weg probeert te vluchten).

Zo ook een vrouw die vorige week weer bij mij aanschoof. De aanleiding dat ze destijds hulp zocht, was haar worsteling in haar huwelijk. Ze voelde het niet meer voor haar man. Ze had het gevoel er alleen voor te staan, voelde zich niet gezien en gehoord, en zich niet meer geliefd. Uiteindelijk besloot ze vorig jaar het huwelijk na 17 jaar te beëindigen.

Het leven kreeg nieuwe uitdagingen. We hebben sinds haar beslissing al meerdere sessies gehad en ze heeft mooie stappen in haar proces gemaakt. Het was enkele weken geleden dat ik haar zag.

Ze komt binnen en ik zie dat ze het zwaar heeft. Ze vertelt direct: 'Ik zit er helemaal doorheen, An'. Na die eerste woorden stromen de tranen over haar wangen. Ik laat haar even rustig haar verhaal doen en al gauw komt het hoge woord eruit: 'Hij heeft een ander'.

'Hij' is haar ex-man. Hij heeft een nieuwe vriendin. Al heel snel, vindt ze, te snel! De boodschap kwam hard bij haar binnen. Het maakte haar onzeker. Ze twijfelt nu of ze de goede keuze heeft gemaakt om te scheiden. Ineens is er het gemis over al het moois wat er ooit was. Wat hij nu met die ander doet en beleeft. Ik merk dat de ex-man wordt geïdealiseerd, op een voetstuk gezet.

Ze voelt zich ondertussen zelf miserabel, zit thuis alleen op de bank, drinkt net iets teveel wijn, en sluit zich af van de rest. Wat heeft ze weggegooid, vraagt ze zich nu af? Er is geen weg meer terug, voelt ze.

Al pratend tijdens de sessie komt ze erachter dat het misschien genuanceerder ligt. Ze heeft hem en hun relatie toch wat geromantiseerd de afgelopen periode. De keuze om weg te gaan was wel écht ergens op gebaseerd. Ze was oprecht niet gelukkig. Die beslissing staat eigenlijk gewoon nog overeind. Nee, hem terug wil ze niet als ze eerlijk is naar zichzelf. Maar dat hij doorgaat en verliefd is, doet pijn. Begrijpelijk. Het is o.k. om dat te voelen.

Haar initiële gedachte 'ik had niet moeten scheiden' ebt langzaamaan weg. De angst was even vol aan het stuur gekomen: Straks blijf ik alleen over, wie vindt mij nog leuk, hij gaat zo snel door wat betekende ik dan voor hem... Ook dit is weer een volgend stapje in haar rouwproces ❤️