Strijden voor een Relatie die Allang Voorbij is

❤️ Als relatietherapeut is mijn hoofddoel om de relatie van koppels te versterken en verstevigen. Gelukkig lukt dit in zo'n 90% van de gevallen. Maar soms... soms is de liefde er niet meer en de wens om er aan te werken ook niet.

Er is weinig eenzamers dan blijven vechten voor een relatie die de laatste adem al heeft uitgeblazen. Je partner is al lang vertrokken, emotioneel dan, maar jij zit er nog. Hopend. Trekkend. Wachtend op iets wat waarschijnlijk nooit meer komt. Het paard is overduidelijk echt dood.

Maar jij blijft hangen. Omdat het ooit goed was. Omdat je hebt geïnvesteerd. Omdat je hoopt op een wonder. Omdat de gedachte aan alleen zijn beangstigender is dan dit emotionele vacuüm. Hoe zonde! Deze angst houdt je klein, belemmert je, maakt dat je jezelf langzaam kwijtraakt.

Een relatie waarin maar één iemand er voor gaat, is geen relatie. Dat is een gevangenis. Eenzame leegte. Als de ander niet wil praten, niet wil groeien en niet meer in jou investeert, wat is dan de reden dat je toch blijft? Dat is de vraag die je jezelf in alle oprecht dient te stellen.

Als er oprecht geen enkele behoefte is bij jouw partner om aan de relatie te werken, en hij/zij jou allang heeft losgelaten, dan wordt het tijd dat jij hetzelfde gaat doen. Niet omdat je opgeeft, maar omdat je voor jezelf kiest.

In dit geval is weglopen een weloverwogen keuze uit zelfliefde. Pittig, zwaar en verdrietig, maar voor jouzelf het allerbeste! ❤️